Opnieuw
door Anita Helder
Was het erg wennen? Je schrok zeker wel eerst hè? Had je nog wel spullen dan?
Is er nog wel een kamer over?
Zomaar wat vragen die op me afkwamen.
Want ja, na 15 jaar toch nog een keer weer zwanger zijn…
En dan?
Kan ik het nog wel?
Ben ik niet te oud?
Wat zullen ze zeggen?
Wat zou ik zeggen?
Dat ik op een bepaald punt in mijn leven door God even ben stil gezet.
Ik dacht dat we ons leven aardig hadden ‘geregeld’: grote kinderen die binnen een paar jaar het huis uit zijn en studeren.
Samen naar concerten, musea, enz.
Samen dan naar vakantiebestemmingen waar je nu met pubers niet naartoe gaat.
Tijd voor…
Wat kun je in gedachten de tijd toch al weer vol plannen met van alles en nog wat.
Herkenbaar.
Waar ik zelf in gedachten de weg al weer verder was gelopen, zei God: gaan jullie nog maar even via deze zijweg, of eigenlijk, begin nog een keer opnieuw.
Met een prachtig geschenk uit Zijn hand.
Dat we bij de hand mogen nemen op Zijn weg, opnieuw.
“hoe wonderbaarlijk
ons in de schoot geworpen
vermeerderd geluk”
(gedichtje op het geboortekaartje)
Anita Helder
Recommended Posts
Nei Joar wensen
januari 01, 2025
Ode aan een schaap met vijf poten
december 03, 2024
Column 2
november 02, 2024