Een hint van de Geest

Eén van mijn favoriete bijbelteksten is die waarin staat dat het in de gemeente van Christus niets uitmaakt of je nu ‘Jood’ of ‘Griek’ bent, slaaf of vrije, of man of vrouw (Galaten 3 : 28).  Je bent allen één in Christus Jezus.

Een hart onder de riem voor alle misdeelden, achtergestelden en lieden die met de nek worden aangekeken.  De slaaf zat in de kerk naast z’n meester.  Hij kon bij wijze van spreken ouderling zijn in de wijk waar ook zijn eigenaar toe behoorde.  Absurd natuurlijk, als je rekent dat de man in feite met elke vezel en elke minuut van z’n bestaan aan zijn eigenaar onderworpen was.

Je kunt het beschouwen als een hint van de Geest, hoe het in kerk én samenleving zou moeten zijn. Een hint die pas na ruim achttien eeuwen –ook door de christenheid– serieus is opgepikt*.

Ook het geslacht doet er niet toe.  Jullie zonen én jullie dochters zullen profeteren (Handelingen 2 : 17). Inderdaad lezen we dat ook vrouwelijke gemeenteleden de gave van de profetie kregen.  Weliswaar in een bijzin, maar toch (1 Korintiërs 11 : 5).  Wat mij altijd verbaasd heeft, is dat die gave meteen met allerlei mitsen en maren werd omringd.  Het moest vooral ‘met gedekten hoofde’ gebeuren, zodat de onderworpenheid aan de man niet in twijfel kon worden getrokken.  En van een verder uitdragen van die profetie kon al helemaal geen sprake zijn.  Laat staan van het meediscussiëren over de betekenis en uitleg ervan (1 Korintiërs 14 : 34,35). Terwijl het de kennelijke bedoeling van de profetie was om de gemeente op te bouwen.  De Statenvertaling heeft het zelfs over ‘stichting, vermaning en vertroosting’ (1 Korintiërs 14 : 3).

Wat heeft het voor nut om een vrouw de gave van de profetie te geven, als ze er verder toch niks mee mag?  Of was het een hint van de Geest?  Die pas na zo’n twintig eeuwen door de kerk eindelijk serieus wordt opgepikt…….?

*Pas in 1863 werd door Nederland de slavernij afgeschaft. Tot die tijd werd ook door de kerk het houden van slaven vanuit de bijbel nog steeds gerechtvaardigd.  Zelfs een zwarte ex-slaaf en theoloog, Jacobus Capitein, verdedigde in 1742 de slavernij op grond van de bijbel.

Henk Velvis

delen

Recommended Posts