Kerkdienst live volgen

The Passion 2014

door
29 maart 2014
in Columns
554

‘Er zijn mensen die zeggen dat Jezus zal opstaan uit de dood. Geloof je het zelf? Dit verhaal heeft niet echt een lekker einde. Maar wat wil je ook: we zijn hier per slot van rekening in focking Gouda.’

Er waren mensen die nogal vielen over de woorden van jakhals Erik Dijkstra, verteller bij de eerste opvoering van de Passion, in 2011. Die het ongepast vonden, of gruwelijk. Maar Erik had natuurlijk helemaal gelijk. Het verhaal van Jezus heeft geen prettig einde.
Erik zei trouwens precies hetzelfde wat de mensen 2000 jaar geleden zeiden. Nou ja, voor zover ze zich herinnerden wat Jezus ooit gezegd had. Eigenlijk waren het alleen de godsdienstige leiders die het zich herinnerden. Toen Jezus dood was, gingen ze terug naar Pilatus om hem te vragen of hij een paar soldaten bij het graf kon zetten. Want ‘we herinneren ons dat die bedrieger bij zijn leven heeft gezegd: na drie dagen zal ik door God worden opgewekt. Kunt u geen opdracht geven het graf te beveiligen tot de derde dag? Want anders komen zijn leerlingen zijn lichaam ongemerkt weghalen, en dan zeggen ze tegen de mensen: God heeft hem opgewekt. En die laatste leugen zou nog erger zijn dan de eerste.’
Natuurlijk geloofden ze niet dat hij echt zou opstaan. Er was niemand die dacht dat Jezus op zou staan uit de dood.

Dat vind ik ook het sterke van het opstandingsverhaal. Dat het graf bewaakt werd om te voorkomen dat Jezus’ volgelingen een kletsverhaal de wereld in zouden helpen. Dat niemand erop rekende, dat niemand erin geloofde. Dat zelfs Jezus’ beste vrienden en zijn moeder echt overtuigd moesten worden. Ze hadden hem dood gezien. Ze hadden hem begraven. En ze stonden niet bij het graf met taart en slingers, op die zondagmorgen. Ze zaten ergens in een bovenkamertje in de stad bij elkaar, nog steeds in shock, te verslagen om iets te doen. Alleen de vrouwen hadden nog een doel. Ze gingen met kruiden en balsemolie op weg naar het graf om Jezus’ lichaam te verzorgen.
Toen het graf leeg bleek te zijn – op een lege cocon van windsels na – waren ze volkomen in de war. Ze hadden hier niet op gerekend en ze konden het niet geloven.
Pas toen ze Jezus zelf zagen en met hem praatten, pas toen ze hem zagen eten, en ze hem aan konden raken, de wonden in zijn handen en zijn zij zagen, drong het tot ze door. En pas toen herinnerden ze zich wat hij altijd al gezegd had. Dat hij zou opstaan uit de dood.

En zo krijgt het verhaal ineens een totaal andere twist. Het is niet afgelopen na die vreselijke terechtstelling.

Beleef het zelf. Groningen, 17 april. The Passion.

Corien Oranje

 

delen

Recommended Posts