Kerkdienst live volgen

Vrije val…

door
24 juni 2014
in Columns
653

Pinksteren en voetbal, wat hebben die nou met elkaar gemeen? Nou, beide maken de tongen los. De eerste in tongentaal en  ja, is dat tongentaal of zijn het verstaanbare talen? De tweede juichende tongen en onverstaanbare talen bij een 5-1 overwinning op Spanje. In vuur en vlam staan, voor de Heilige Geest en Voetbal, ik heb het idee dat we die twee wel aardig weten te combineren! De toren van Babel ligt al weer ver achter ons, de talen gingen de wereld over.

Welke taal wil jij spreken? Bijna tweeduizend jaar na Pinksteren heeft God zijn Zoon nog steeds niet teruggestuurd op dezelfde wijze als Hij is opgevaren vanaf de Olijfberg. Je kunt wel elke dag omhoog kijken, maar soms denk ik dat je beter ook in je eigen hart kunt kijken.

Verwachtingsvol zijn, uitkijken naar de WK finale of de Grote Finale, that ‘s the question!

Dat kun je toch niet zo vergelijken jong! Nee, dat zal wel, maar waar ligt de schat van je hart nu? Tweeduizend jaar na dato, de wereld nog steeds in rep en roer, oorlogen, rampen, hongernoden, dood en verderf zaaiende milities van haatdragende vaandeldragers, hoe lang nog Here? En nog is het einde niet?

Tweeduizend jaar na dato, de kerk ook nog steeds in rep en roer, kijk maar naar onszelf,

Kasten-vullende dossiers van talloze commissies en deputaten, wachtend op voortschrijdend inzicht en kloeke acties. Niet zo somber jong! Dit een column man! Ja, hoe kom ik hier nou ook zo op? Het houdt me bezig, het spookt soms rond in mijn hoofd, waar zijn we met elkaar mee bezig, hoe willen we kerk zijn, vandaag, maar ook morgen, hoe vertel ik het nog aan onze kinderen en de kleinkinderen. We zijn altijd druk, druk, druk, de een meer, de ander minder. De Here heeft mij de afgelopen tijd de ruimte gegeven om me wat minder druk te maken over de maatschappelijke omstandigheden en de ontwikkelingen op de kapitaalmarkt.

Soms heel even stilstaan, je gedachten de vrije loop laten na het lezen van Psalm 103 en 104, even freewheelen in de schitterende natuur, even een fotootje van dat zeldzame bloemetje, om dan ineens weer voluit te beseffen, het gaat niet om ons, het gaat om Hem!

Geef Hem de ruimte, vraag naar Zijn plan met jou, met je gezin, je vrienden, je broers en zussen, heel zijn gemeente, geef het gewoon over, geef je over in een vrije val, want zou voor Hem iets te wonderbaar zijn?

 Jan Damhof

delen

Recommended Posts