Brrrrrrrrr.

Ook bij buitenkerkelijken is bekend dat kerkmensen elkaar onderling broeder en zuster noemen.  Deze gewoonte gaat terug op de woorden van Jezus in (o.m.) Markus 3 : 31-35. Wanneer de omstanders tegen hem zeggen dat zijn moeder en broers naar hem op zoek zijn, dan zegt hij: “Wie zijn mijn moeder en mijn broers? Hij keek de mensen aan die in een kring om hem heen zaten en zei: ‘Jullie zijn mijn moeder en mijn broers. Want iedereen die de wil van God doet, die is mijn broer en zuster en moeder.’”   Dat is een mooie gedachte.

Overigens lijkt het gebruik hoofdzakelijk beperkt tot de kerkelijke verhalen en lokalen.  Ik wordt in de supermarkt zelden aangesproken als broeder Velvis, ook niet door medechristenen.

Wie kerkelijke schrijfsels raadpleegt, komt tot de ontdekking dat de aanduiding broeder (of zuster) meestal afgekort wordt tot br. (of zr.).  Een foeilelijke abstractie van een inhoudrijk woord, zeg nu zelf.  Erger wordt het wanneer deze afko’s vervolgens gekoppeld worden niet aan personen maar aan functies.  Je krijgt dan iets als: de brs. ouderlingen of de zrs. commissieleden. En in het verlengde daarvan: de brs. casettebandje-rondbrengers en de zrs. bloemstuk-vóór-in-de-kerk-verzorgsters; en zo meer.  Brrrrrrrr!

Ik zou willen voorstellen dat we vanaf nu:

  • de mooie benamingen broeder en zuster niet langer degraderen tot een afkorting, en daar alleen concrete personen mee aanduiden en geen functies;
  • deze benamingen met zorg en dus met mate gebruiken, en zeker niet als een intra-kerkelijk substituut voor dhr. of mevr. vóór elke naam die in de kerkelijke proza opduikt.

Laten we, ter demonstratie, een klein invuloefeningetje doen.  Neem voor je: Romeinen 16.  Dat is een hoofdstuk waarin de apostel Paulus uitvoerig de groeten doet aan een heleboel mensen.  “Ik beveel onze zuster Febe bij u aan,….” “Groet Prisca en Aquila…..” Groet mijn geliefde Epenetus, ….” “Groet Maria, die zich veel moeite voor u heeft getroost” , “Groet Andronikus en Junia, mijn volksgenoten …”  Enz., enz.  Het doet allemaal heel natuurlijk aan.  Maar zet nu eens voor elke naam die je tegenkomt een br-tje of een zr-tje.  Je merkt dat het dan heel geforceerd gaat klinken.  Dat bedoel ik maar.

En, o ja jij die niet behoort tot de kerkpopulatie, wil jij mijn broer(tje) of zus(je) worden?  Welkom in de familie van Jezus Christus.  Die het kwaad en het graf overwon.  Je weet wel, die van The Passion. Daar wil je toch bijhoren?!

Henk Velvis

delen

Recommended Posts