Kerkdienst live volgen

Gastvrij

door
24 september 2015
in Columns
654

Wanhoop.
Angst.
Duizenden.
Tienduizenden.
Vaders, moeders, kinderen.
Ziek en ondervoed.
Alles in een rugtas wat nog mee kon.
Exodus.

Het doet me ontzettend veel verdriet dit dagelijks te zien. Zoveel ontreddering en chaos. Zoveel  leed. De dood zo dichtbij. Medemensen op drift, van huis en haard verdreven. Waarheen?
West Europa: Duitsland, Zweden, Nederland.

Ik zit in alle rust en vrijheid dit te schrijven, kon ongestoord 2x naar de kerk vandaag, heb lekker gegeten en mijn kind in zijn eigen warme bed gelegd.
Morgen is er weer een nieuwe werkdag met plannen op de kalender voor de komende week. Er staat weer genoeg op zie ik. Werk, kerk en school vragen mijn aandacht. Ik durf vooruit te kijken, zie geen apen en beren op mijn pad. En toch…

Wat kan ik doen? Wat moet ik doen?
Een vraag die u, jou en mij denk ik vaak bezig houdt. Want het kan haast niet anders of je wilt als christen in dit land en dorp je steentje bijdragen aan de opvang van zoveel mensen. In het klein mogen we beginnen, praktisch en dichtbij.
Samen bidden doen we ook , in de Dorpskerk. Om deze grote nood bij God neer te leggen. Om samen te luisteren naar het verhaal van een van deze vluchtelingen. Om ons hart gastvrij open te zetten:

Ik wil jou van harte dienen
en als Christus voor je zijn.
Bid dat ik genade vind, dat
jij het ook voor mij kunt zijn.

Wij zijn onderweg als pelgrims,
vinden bij elkaar houvast.
Naast elkaar als broers en zusters,
dragen wij elkanders last.

Ik zal Christus’ licht ontsteken,
als het duister jou omvangt.
Ik zal jou van vrede spreken,
waar je hart naar heeft verlangd.

Ik zal blij zijn als jij blij bent,
huilen om jouw droefenis.
Al mijn leeftocht met je delen,
tot de reis ten einde is.

Dan zal het volmaakte komen,
als wij zingend voor hem staan.
Als wij Christus’ weg van liefde
en van lijden zijn gegaan.

(Opwekking 378)

delen

Recommended Posts