Kerkdienst live volgen

Gavengericht

door
12 september 2016
in Columns
638

Zoeken we in de kerk de mensen bij de stoelen, of de stoelen bij de mensen? Wel een beetje een cryptische zin, geef ik toe. Om eerlijk te zijn heb ik de vergelijking niet zelf bedacht. Ik kwam hem tegen in een van de kerkelijke bladen. Wat ermee bedoeld wordt is het volgende. Hou je als kerk een heel systeem in stand met allerlei commissies, werkgroepen, etcetera, waarvoor je steeds maar weer met pijn en moeite de geschikte kandidaten moet zoeken? Of stem je de structuren af op de mensen en talenten die je werkelijk hebt.

Neem nou onze eigen kerkelijke gemeente hier in Haren. Ik heb zitten berekenen dat we maar liefst 190 (!) taken hebben, verdeeld over 130 personen. Tussen haakjes: er zijn dus diverse mensen met meer dan één pet op. Het lijkt me een illusie te denken dat je al die taken steeds maar weer optimaal kunt invullen. Je moet het meestal doen met goedwillende amateurs, en als je een niet een al te grote klungel bent krijg je al snel het predikaat ‘geschikt’ opgeplakt. In het land der blinden is éénoog koning.

Foei beste column-schrijver, hoor ik iemand zeggen, dat is wel héél sceptisch gedacht! Geloof je niet dat de Heilige Geest de gemeente van de nodige gaven zal voorzien, zie 1 Korintiërs 12?  Ja, wis en waarachtig doe ik dat.  Maar het wil er bij mij niet in dat, wanneer wíj mensen een heel netwerk aan functies en taken optuigen, de Geest er op bestelling de gewenste gaven bijlevert.

Het zal dus veelal behelpen blijven ten onzent.  Maar dat is dan wel behelpen with God on our side!  Hij kan met kromme stokken rechte slagen slaan.  En dat is toch ook wel weer de ‘charme’ van de kerk.  Niet veel wijzen, niet veel machtigen, niet veel voorname lieden (1 Kor. 1 : 26).  Wíj bouwen met een hamer en een kromme spijker, de Heer maakt er wat moois van.  Als het niet op korte termijn is, dan wel op eeuwigheidstermijn (vergeef me de contradictie).

Dit ontslaat ons niet van de plicht om onze ‘organisatie’ zo nu en dan kritisch tegen het licht te houden. Zijn we consoliderend bezig (alle stoeltjes moeten gevuld), of zijn we gavengericht bezig?  Dat laatste betekent dat we bereid moeten zijn onze structuren (ambten, functies, taken) flexibel aan te passen aan de gaven (van oud tot jong!) die we in huis hebben. Of, beter gezegd: die we van de Geest ontvangen hebben. Daar wordt het invullen van vacatures alleen maar makkelijker op.

delen

Recommended Posts