Kerkdienst live volgen

Engel in de trein

door
07 januari 2017
in Columns
588

Nog een beetje uitgeblust van een late, slepende vergadering, zit ik ‘ s morgens al weer op tijd in de trein naar Zwolle. Als ik in Haren instap, is die al behoorlijk vol. Er zijn nog een paar plaatsen vrij. Naast mij, aan de ander kant van het gangpad, zitten twee luidruchtige scholieren. Een trekt een blik cola open de ander zet zijn tanden in een puddingbroodje. Zo vroeg in de morgen al, denk ik. “Heb jij je economie gemaakt?”. “Nee joh wanneer had ik dat moeten doen”. “Feestje bij Nico liep uit….”. “Uit de hand…? “Nee gek, in tijd”.

Tegenover me zit een charmante blonde vrouw. Ze zit verscholen achter een reader.  Ik lees het woord ‘aanbestedingsrecht’. Waar je je zoal druk over kunt maken. Het lukt me oogcontact te maken met haar. “Naar een congres?” Vraag ik. “Nee naar een zitting in Den Haag”. Ze vervolgt: “Ik heb een vraagje. Ik heb een treinkaartje bij Kruidvat gekocht, een aanbieding. Ik besef ineens, dat die om negen uur pas ingaat, maar ik ben om half negen al vertrokken uit Groningen. Mogelijk is mijn kaartje nog niet geldig. Weet u ook hoe dat zit?” …Dat voor een jurist, dacht ik nog. “Geen idee, ‘k heb een OV”. “Maar hopen dat de conducteur over z’n hart strijkt.” “Ik zal wel moeten bijbetalen”.

Ik zie de conducteur langzaam naderbij komen. Te laat bedenkend dat het als dreigement kan overkomen, zeg ik: “Hij komt er al aan”. “Misschien is het handig de tijd uit te zitten op het toilet.” “Lijkt me geen optie zegt ze nuchter. Ik vraag het hem gewoon.” terwijl ze rustig verder leest.

Inmiddels is het tien voor negen en de minuten tikken tergend langzaam weg. Ik betrap me er op, dat ik helemaal meegenomen wordt in de spanning van dit voorval. Hoe loopt dit af. De opmars van de conducteur stagneert bij de coupé voor ons. Slachtoffer is een slungelachtige zwijgzame jonge man. “Pardon meneer u bent om half negen in Groningen ingestapt. Deze kaart is nog niet geldig. U bent eigenlijk in overtreding. “Oh sorry” brengt de jongen met onzekere stem uit. “Als u nu zestien euro bijbetaalt is het probleem opgelost. “Heb ik niet”, is zijn minimale antwoord. “Dan moet u straks uitstappen en de kaart alsnog geldig laten maken op het station. Dat kost u, inclusief administratie kosten, helaas vijfenzestig euro extra.”

“Mijn blonde reisgenote, grabbelt in haar tas. Ze houdt een bankbiljet van twintig euro omhoog, zichtbaar voor conducteur en slachtoffer. Achteloos zegt ze: “Heb je hier wat aan?” Verbaasd neemt hij het biljet aan en geeft het door aan de conducteur. Dit heb ik niet eerder meegemaakt, denk ik. Ze geeft hem haar banknummer, dat ze net even had opgekrabbeld. ” ‘k Zie het wel terug op mijn bankafschrijving”.
“Die is ‘blond’; krijgt ze nooit terug,” siste de vraatzuchtige scholier naast me tegen z’n vriendje. De conducteur controleerde mijn kaart, keek vluchtig naar het document van de blonde engel en gaf haar een duim.

Wie goed doet goed ontmoet!

Jan Bouwkamp

delen

Recommended Posts