Bijtanken

Afgelopen zomer een familireünie gehad. Heerlijk bijgekletst met neefjes en nichtjes. ’s Middags een speurtocht in het bos. En aan het eind van de middag een diner. Vijf gangen maar liefst. Met een Nieuw Wijntje erbij geserveerd deze keer. Een echte Château d’ Esprit, heb ik mij laten vertellen. Als nagerecht ijs, in een heleboel soorten en smaken. Om je vingers bij af te likken allemaal! En weer perfect georganiseerd door oom Joop en tante Bep.

Thuisgekomen moet je echt even afkicken. Neem nou het ontbijt vanmorgen. Het brood was minstens drie dagen oud (je mag eten niet zomaar weggooien, zegt pa). Maarten met een chagrijnige kop aan tafel (zoals altijd, ochtendhumeur). Chantal ook nogal kortaangebonden (ongesteld denk ik). Maar ja, we moeten zoveel mogelijk de dag samen beginnen, zeggen pa en ma. Zolang het nog kan. Een stukje uit de bijbel lezen (afwisselend pa en ma), volgens het bijbelleesrooster. Spreuken deze keer. De Wijze versus de Dwaze. Wor-je ook al niet vrolijk van. En het gebed van pa (tamelijk standaard meestal).

En dan de warme hap. Vanavond andijvie, bah! We moeten gevarieerd eten, aldus ma. Groenten van het seizoen liefst. Vitaminen, mineralen, eiwitten, carotenen, antioxidanten, de hele mikmak. Je kunt niet alleen op toetjes met slagroom leven, is ma’s favoriete uitspraak.
De menukaart van ma is niet zo heel gevarieerd trouwens. Ieder week hetzelfde riedeltje.
Pa is ook al geen culinair wonder. Meestal een pasta. Met een groentenpakket van de Super. En saus uit een pakje.

´k Ga af en toe maar es bij tante Truus eten. Beroemd om haar kookkunst in de hele familie. Die heeft het echt in haar vingers, man! Weet van een gewone maaltijd een feestmaal te maken.

Zie al weer uit naar het volgende familiediner.

Even bijtanken, zeg maar.

Henk Velvis
(met een knipoog naar diverse geestelijke oppepdagen en –conferenties)

delen

Recommended Posts