Kerkdienst live volgen

Wilhelmus

door
06 mei 2019
in Columns
1566

Sinds jaar en dag zingen we de zondag na de verjaardag van onze vorst, na koninginne-/koningsdag en ook na 4 en 5 mei vers één en zes van het Wilhelmus in de kerk. Maar zoals zo ongeveer alle tradities in de kerk ter discussie worden gesteld tegenwoordig, zo staat ook deze gewoonte op de tocht. Inmiddels wordt vaak alleen na koningsdag in steeds minder gemeenten het Wilhelmus nog aangeheven. Want waarom zouden we het Wilhelmus zingen in de kerk? Zoals Elsbeth Gruteke het verwoorde in het ND: “Het christelijk geloof is niet nationalistisch, het gaat over grenzen heen. In de kerk eren we een andere Koning.” En dan die tekst, die geeft veel mensen toch een wat ongemakkelijk gevoel. Hoe vaak hoor ik ook niet: “Ik ben helemaal niet van Duitsen bloed!” Maar Duitsland bestond helemaal nog niet toen het lied geschreven werd, met Duits/Diets werd het Nederland van toen aangeduid. Dat klinkt toch wel erg nationalistisch in onze multiculturele samenleving. Vers één wordt dan ook lang niet door iedereen meegezongen.

Maar eren we met het zingen van het Wilhelmus na de eredienst koning Willem Alexander, die toch al niet veel meer dan een ceremoniële rol heeft? Zingen we het omdat we trots zijn op ons land en volk? Ik denk het niet. Met het zingen van het Wilhelmus in de kerk rond koningsdag en 4/5 mei geven we juist aan dat God onze hoogste koning is en dat we als natie samen met ons koningshuis en onze regering afhankelijk zijn van Hem. Of ze dat zelf nu erkennen of niet. Juist ook met het zingen van het Wilhelmus eren we onze God. Hij regeert! En we danken Hem voor onze vrijheid en de vrede die wij hier sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog mogen ervaren. Als je de hele tekst van het Wilhelmus leest, zie je dat daar zoveel hoop en vertrouwen op God uit spreekt. Wat mij betreft zingen we rondom onze nationale feestdagen alle 15 verzen.

Het lijkt alsof het Wilhelmus sowieso een beetje aan het verdwijnen is uit het openbare leven. Behalve dan als het om sport gaat. Als ‘onze’ Sven of Ireen een medaille haalt pinkt menig Nederlander toch even een traantje weg als ons volkslied klinkt en voelen we nationale trots. Maar vorig jaar kopte het AD: “Aubade op Koningsdag in veel plaatsen op zijn retour.” En wordt er op de basisscholen tijdens de koningsspelen het Wilhelmus nog gezongen of wordt er alleen nog maar meegedanst met Fitlala of de Pasapas? Ik heb het maar eens aan mijn negenjarige dochter gevraagd. Het eerste vers kwam er zo ongeveer wel uit, maar op school zingen ze het nooit. Was het leren van het Wilhelmus niet één van de belangrijke punten uit het regeerakkoord van Rutte-III, omdat dit zou leiden tot meer verdraagzaamheid en saamhorigheid? Er is nog heel wat werk aan de winkel voor ons kabinet, en niet alleen op dit punt. 

delen

Recommended Posts