Kerkdienst live volgen

De vlag uit voor moeder

door
04 november 2019
in Columns
1516

Een aantal jaren geleden alweer was ik op een reünie van mijn examenklas van de MAVO.
Er werden natuurlijk veel herinneringen uitgewisseld. Er werd gepraat over huwelijk, kinderen, werk enz.
Één gesprekje is mij bijgebleven. Aan een oud klasgenote werd gevraagd wat zij voor werk deed. Het was even stil. Toen kwam het antwoord: “Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb er voor gekozen om thuis te blijven voor mijn kinderen”. Daar werd de vragensteller even stil van. Wat moet je daar nu op zeggen? Als iemand geen glanzende carrière of een topbaan blijkt te hebben maar “gewoon” thuis is bij de kinderen.
Er werd inderdaad niet veel op gezegd. Ik heb nog gezegd dat ik het moedig vond dat ze daar heel bewust voor had gekozen, ondanks alle meewarige blikken en opmerkingen. En dat haar kinderen haar er later dankbaar voor zouden zijn.

Meteen kwamen de herinneringen aan vroeger bij mij boven. Mijn moeder was er altijd als ik thuis kwam uit school. Er stond een kopje thee klaar met een koekje erbij. Wij kregen de tijd om alles te vertellen wat we die dag hadden meegemaakt.
Wij waren geen sleutelkinderen. Wij hoefden niet naar de buren. En als er iemand naar het ziekenhuis moest stond mijn moeder meteen klaar om mee te gaan.

Hoe mijn moeder het zelf vond? Ze heeft er volgens mij volop van genoten. Maar ik denk dat ze ook best graag aan het werk had willen blijven. Alles heeft tenslotte zijn voor en tegen. Natuurlijk wil ik hiermee niet zeggen dat elke moeder thuis moet blijven. Daar is iedere moeder vrij in. Ik heb wat dat betreft ook geen recht van spreken; ik heb geen kinderen en geen baan.
Maar toch. Ik heb waardevolle herinneringen aan een moeder die er voor mij was.
En voor al die moeders die de moed (en de mogelijkheid) hebben om er te zijn voor hun kinderen hang ik de vlag uit.

delen

Recommended Posts