Kerkdienst live volgen

Wat een feest!

door
01 oktober 2024
in Columns
156

Er komt binnenkort een bruiloft. Het belooft een fantastisch feest te worden. Er zijn ontzettend veel mensen voor uitgenodigd. Echt iedereen is welkom. En je hoeft er niet eens nieuwe kleren voor te kopen. Die krijgen we. We hoeven ze alleen maar aan te trekken. Is dat niet geweldig!

Het wordt zelfs nog mooier: De bruid, dat zijn wijzelf. En de Bruidegom is niemand minder dan Jezus Zelf. Wow, dat is echt iets om naar uit te kijken. Toch? We hebben er plezier in om ons mooi te maken. Om ons voor te bereiden op het feest en op de toekomst samen met Hem. Natuurlijk doen we dat samen. Logisch. We moedigen elkaar aan. We hebben het er regelmatig over met elkaar: Heb jij er ook zo’n zin in? Ben je er klaar voor? Doen je alles wat nodig is om er straks een topfeest van te maken?

Aan de Bruidegom zal het in ieder geval niet liggen. Die is geweldig. En Hij verlangt heel erg naar zijn bruid. Volgens Hem hoeven we niet lang meer te wachten. Hij is in aantocht.

Eh…. Gaat dit over mij? Ik weet niet of ik me wel voldoende aan het voorbereiden ben. Besef ik eigenlijk wel hoe zeer de Bruidegom naar mij verlangt? Soms denk ik misschien wel: Laat Hij nog maar even wachten. Het is hier prima zoals het is. Ik heb nog niet zo’n zin in dat feest. Ondertussen ben ik ook best vaak aan het mopperen over wat er allemaal mis is met die bruid.

Dus, de Bruidegom staat verlangend klaar, maar ik/wij niet? Dat kan toch niet waar zijn? Ik las een uitspraak van Dereck Prince die mij aan het denken heeft gezet: De Bruidegom komt niet terug voor een geestelijk verzuurde, afgeleefde tang van een bruid. Oei.

Laten we maar samen zingen: Laat met Uw feestkleed aan ons tot Uw bruiloft gaan.

Tineke Postma

delen

Recommended Posts