Veranderingen 2

Deze column mag je beschouwen als een vervolg op mijn vorige. Weet je nog?

Toen was mijn stelling: veranderingen? Heerlijk! Maar niet als die stillekens en zonder argumenten voor of tegen worden ingevoerd. Wel even melden waarom en waartoe.

Welnu, daarvan hier een voorbeeld. De preekstoel… Hebben ze jou gevraagd of uitgelegd dat dat meubel plotseling een onding was en de deur uit moest? Daar gingen onze dure centen! Begrijp mij weer goed, ik vind het prima zoals het nu gaat, maar vraag mij dan wel af: wat zijn de voor- en nadelen
van deze wijziging? Welk voordeel of nadeel heeft die verhuizing van ‘preken in de houten broek’ naar een ‘plat-vloerse-omgeving’? Had de predikant soms last van claustrofobie? Of was het ‘traplopen’ hem te zwaar geworden? Ja, ik vraag maar. Eén voordeel voor sommigen is wel te noemen. Hij kan zich tijdens de preek goed voorbereiden op de 4 Mijl van Groningen.

Sjonge sjonge wat een ‘spraakmakende beweging’. Je zou er moe van worden… Maar het ‘preekstoel –
muisje’ heeft nog wel een lang staartje…. Weet jij waar die mooie Statenbijbel gebleven is? Dat prachtige cadeau eertijds van de fam. Stoit? En waarvan de geleerden beweren dat dat toch de beste vertaling is, met al die kanttekeningen (dat wel). En niet te vergeten dat deze vertaling een bron was voor DE Nederlandse taal. Zo is een stuk historie voor het oog van ons allen zomaar verdwenen. Opsporing verzocht!

Ja, en zo zijn er nog wel een paar zaken die voor mijn voetlicht komen. Denk eens aan de ‘zondagse optocht’ van vroeger….helemaal verdwenen! Het begin van de dienst werd gemarkeerd door een kleine optocht van stuurs-kijkende grijze mannen in 3-delig stemmig zwart. Dat was dan nadat ze in de consistorie een ‘voorronde’ hadden besproken van: ‘wel-en-wee-in-de-gemeente’ met als afronding een ‘gebed voor de eredienst’. En na de dienst was er dan een nog een korte evaluatie van de dienst en een consistoriegebed (ik praat uit ervaring). Nu is dit alles (na verschillende tussenstops) gereduceerd tot 2 of 3 man of vrouw in vrolijk en stemmig outfit! Weer zeg ik er geen kwaad woord van en ik begrijp best veel voordelen, maar is dit ook niet een stukje verarming bij het ambt?

Tenslotte nog één vraag over het nut van een verandering (en dan stop ik er mee). Het gaat n.l. over het nuttigen van het stukje brood bij het in rijen avondmaal vieren. Waarom niet gewoon zoals vroeger i.p.v. ‘op commando’? Ja, dat krijg je dan als je decennialang de gewoonte had van ‘opeten na ontvangst’ nu ‘met z’n allen in de wachtstand’. En dan moet je aan Oekraïners het voorbeeld geven… Zij zaten keurig te wachten en ik ….schrok-op! Maar heus, het ging echt per ongeluk! Het was geen demonstratie, ’t is maar dat u het weet. O ja, grappig is dat de predikant bij het drinken van de wijn er bij vertelde: “dat kunt u ineens opdrinken, want anders moet u dat bekertje zo lang vasthouden…”. Ik ben benieuwd naar de juiste exegese.

Kees Rienks

delen

Recommended Posts