Waarom geloof ik?

Velen zullen zeggen dat ik naïef ben, ouderwets misschien zelfs, of iemand die de eindigheid van het leven niet kan verdragen en dus zichzelf troost met een ‘happy ending’. En ja, misschien is dit allemaal ook wel zo. Maar ik geloof vooral in Jezus Christus omdat ik, als ik het kort en krachtig moet omschrijven, geen andere uitweg zie uit alle onrecht in deze wereld. Als ik naar de wereld om me heen kijk, dan maken we er als mensen toch maar mooi een potje van. We doen ons best, maar wat blijft het scheef verdeeld en wat is de liefde soms ver te zoeken. Ik zie dat ook in mijn eigen leven: ik doe wel mijn best, ben op veel momenten ook wel liefdevol (denk ik), maar ik maak ook veel fouten. Hoewel ik soms die bijna arrogante wens heb, kan ik de wereld niet redden. Het lukt me zelfs niet eens om in mijn naaste omgeving altijd liefdevol te blijven, laat staan in de wereld daarbuiten. Hoewel ik respect heb voor de filosofie van het humanisme, geloof ik niet dat er ooit rust in de wereld kan komen vanuit de mens. We schieten gewoon tekort.

Ik geloof dat het leven aan mij gegeven is. Dat ik mijn plekje hier, in Nederland en in Haren, gekregen heb; ik heb het niet verdiend en het is ook niet toevallig ontstaan. De wereld is ook niet van mij, maar van ons. En ons is dan niet alleen ons welvarende Westerlingen, maar ook onze naasten in Syrië, India en Afrika. Het is Jezus zelf die ons dit al leerde in de tijd dat hij leefde: je naasten zijn niet alleen zij die bekend en rijk zijn, maar juist ook diegenen die onbekend en misschien niet direct ‘aantrekkelijk’ zijn. Ik geloof dat dit besef, dat de wereld van ons allemaal is, de enige manier is waarop er ooit wat meer rust in de wereld zou kunnen komen: de ander niet zien als bedreiging, maar als naaste. Ik besef heel goed dat dit in ons huidige leven een enorme uitdaging is, maar ik geloof dat Jezus ons hiermee heeft willen laten zien dat we zonder dit besef/geloof, geen rust of vrede zullen krijgen.

En als u tijdens het lezen van dit stukje denkt: “je hebt mooie, idealistische praatjes, maar het christendom heeft veel kapot gemaakt in deze wereld”, dan moet ik u daar gelijk in geven. Er is veel fout gegaan, vanuit de naam van het christendom en ook vandaag gaat er nog veel fout. We maken als christenen fouten, op kleine en grote schaal. En daar schaam ik me soms best wel voor, want daarmee doen we veel mensen (en ook God) pijn. Maar waar we als mensen fouten maken, geloof ik tegelijkertijd dat er een God is die foutloos is: een liefdevolle God, die iedereen als volwaardig ziet en die via Jezus voor iedereen een weg heeft opengezet naar Zijn land. Via die weg zal Hij niemand weigeren.

Ido van der Krieke

delen

Recommended Posts